- تراکنش‌های درون زنجیره‌ای (On-chain transactions)، مستقیماً روی بلاکچین انجام می‌شوند و سطحی از امنیت و شفافیت را فراهم می‌کنند اما ممکن است کندتر و پرهزینه‌تر باشند.
- تراکنش‌های برون زنجیره‌ای (Off-chain transactions)، در خارج از شبکه‌ی اصلی بلاکچین انجام می‌شوند و دارای ویژگی‌هایی مانند کارایی سرعت و هزینه هستند، اما ممکن است پیچیدگی‌ها و آسیب‌پذیری‌های امنیتی را ایجاد کنند.
- هم تراکنش‌های درون زنجیره‌ای و هم تراکنش‌های خارج از زنجیره نقش‌هایی در اکوسیستم ارزهای دیجیتال دارند و نیازها و موارد استفاده‌ی متفاوت را برطرف می‌کنند.
آشنایی با تراکنش‌های درون زنجیره‌ای
تراکنش‌های آنچین یا درون زنجیره‌ای، به تراکنش‌هایی اطلاق می‌شود که مستقیماً روی بلاکچین اتفاق می‌افتد. این تراکنش‌ها بر روی بلاکچین ثبت و تایید می‌شوند و سطحی از امنیت و شفافیت را فراهم می‌کنند. هنگامی که یک کاربر یک تراکنش زنجیره‌ای را آغاز می‌کند، جزئیات به شبکه پخش می‌شود، جایی که فرآیند اعتبارسنجی و گنجاندن آنها در یک بلاک انجام می‌شود. این امر از طریق مکانیزم‌های اجماع، مانند اثبات کار (PoW) یا اثبات سهام (PoS) با هدف اطمینان از ثبت تراکنش در بلاکچین به دست می‌آید. هنگامی که تراکنش تأیید شد و به یک بلاک اضافه گردید، به بخشی دائمی از دفتر کل توزیع شده (Distributed Ledger) تبدیل می‌شود و شفافیت و تغییر ناپذیری را فراهم می‌کند.
ویژگی کلیدی تراکنش‌های زنجیره‌ای، در ماهیت غیرقابل اعتماد آنها نهفته است. از آنجایی که بلاکچین، غیرمتمرکز و غیرقابل تغییر است، تراکنش‌های درون زنجیره‌ای نیاز به واسطه‌ها را از بین می‌برد و روشی برای انتقال ارز دیجیتال ارائه می‌دهد. با این حال، نقطه ضعف این است که به دلیل مکانیزم‌های اجماع سنگین و افزایش اندازه‌ی بلاکچین، تراکنش‌های روی زنجیره می‌توانند کندتر و پرهزینه‌تر باشند. به عبارت دیگر، آنها می‌توانند با مشکلات مقیاس پذیری مواجه شوند.
آشنایی با تراکنش‌های برون زنجیره‌ای
برخلاف تراکنش‌های درون زنجیره‌ای، تراکنش‌های آفچین یا برون زنجیره‌ای در خارج از شبکه‌ی اصلی بلاکچین انجام می‌شوند. این تراکنش‌ها توسط راه‌حل‌ها یا شبکه‌های لایه ۲ که مستقل از بلاکچینِ اصلی عمل می‌کنند، تسهیل می‌گردند. یکی از روش‌های رایج برای انجام معاملات خارج از زنجیره، استفاده از کانال‌های پرداخت (Payment Channels) است که امکان انتقال خارج از زنجیره را بین طرفین فراهم می‌کند.
تراکنش‌های خارج از زنجیره، دارای چندین ویژگی هستند، از جمله اجرای فوری، کارمزد تراکنش‌های کمتر و افزایش حریم خصوصی. با این حال، آنها ممکن است پیچیدگی‌ها و آسیب‌پذیری‌های امنیتی بالقوه را، به دلیل تکیه بر لایه‌ها یا شبکه‌های ثانویه، شامل شوند. با وجود این چالش‌ها، تراکنش‌های خارج از زنجیره نقش مهمی در رسیدگی به مسائل مقیاس‌پذیری که تراکنش‌های درون زنجیره‌ای با آن مواجه هستند، ایفا می‌کنند و آنها را برای تراکنش‌های خرد و پرداخت‌های فوری مناسب می‌سازند.
مقایسه معاملات درون زنجیره‌ای و خارج از زنجیره
در حالی که تراکنش‌های درون زنجیره‌ای و خارج از زنجیره، با هدف انتقال ارزش در اکوسیستم ارزهای دیجیتال است، نیازها و موارد استفاده‌ی متفاوت را برآورده می‌کنند. تراکنش‌های زنجیره‌ای برای تراکنش‌های با ارزش بالا استفاده می‌شوند که در آن امنیت و تغییر ناپذیری در اولویت هستند. آنها یک مکانیزم انتقال بدون نیاز به اعتماد را ارائه می‌دهند و نیاز به واسطه‌ها را از بین می‌برند.
از سوی دیگر، تراکنش‌های خارج از زنجیره با هدف رسیدگی به چالش‌های مقیاس‌پذیری تراکنش‌های زنجیره‌ای هستند. آنها برای تراکنش‌های کوچکتر و تکرار شونده مناسب هستند که کارایی سرعت و هزینه مهم‌تر است. با این حال، آنها ممکن است پیچیدگی‌های اضافی و آسیب‌پذیری‌های امنیتی بالقوه را به دلیل تکیه بر لایه‌ها یا شبکه‌های ثانویه شامل شوند.
